Sarah Waters
Złodziejka
Fingersmith
Prószyński i ska 2004
Akcja rozgrywa się w doskonale odmalowanych realiach XIX-wiecznej dickensowskiej Anglii. Sue Trinder, córka przestępczyni, którą stracono w majestacie prawa, wychowała się w rodzinie "zastępczej". Jej opiekunowie trudnili się paserstwem i rozwiązywaniem problemu niechcianych dzieci, ale swą przybraną córkę kochali, przelewając na nią najwyraźniej uczucia dla własnej córeczki, która zmarła w niemowlęctwie. Pewnego dnia znajomy rodziny, oszust zwany Gentelmanem, proponuje Sue pewny zarobek. Ma wcielić się w rolę pokojówki pewnej młodej arystokratki, panny Maud, wkraść się w jej łaski i przekonać ją do ucieczki i małżeństwa z nauczycielem rysunku, owym Gentelmanem właśnie. Po ślubie panna zostanie oddana do zakładu psychiatrycznego (nie taki rzadki sposób pozbywania się niechcianych małżonek w owych czasach), a spiskowcy podzielą się jej majątkiem. Sue zgadza się, wyjeżdża do posiadłości wuja panny Maud, ale wkrótce okazuje się, że sprawy nie idą zgodnie z planem. A potem zaczynają wręcz biec w całkowicie nieprzewidywalnym kierunku...
Autorce udało się robić mnie w konia co dziesięć stron. Za każdym razem, kiedy wydawało mi się, że już wiem, o co chodzi, wszystko stawało na głowie. Nawet jeśli stopień pokomplikowania intrygi jest troszkę niewiarygodny (przynajmniej w niektórych aspektach), to przymknęłam na to oko, bo czytało się fantastycznie. Z pewnością sięgnę po inne powieści pani Waters, a w planach mam także obejrzenie miniserialu z 2005 na podstawie tej książki.
Zauważyłam tę książkę już jakiś czas temu I mam chęć ją przeczytać :)
OdpowiedzUsuńPolecam nie poprzestawać na chęciach :)
UsuńSarah Waters pisze bardzo dobre, wciągające czytadła. Jeśli koleżanka prosi o coś do czytania, to ta autorka zawsze zdaje egzamin.:)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, ze pozostałe jej powieści też zdadzą u mnie egzamin :)
UsuńPrzybierałam się do tej książki jakiś czas temu, a potem zapomniałam, że się do niej przybieram. Dobre, wciągające czytadło to coś, czego mi chyba w tej chwili trzeba. Tak mnie wykańcza ten marzec, że czuję się jakbym spała na stojąco.
OdpowiedzUsuńTeż tak mam... Dziś trochę lepiej, bo świeci słońce, no i weekend za rogiem. Ale tym bardziej "Złodziejką" polecam, mnie pomogła przetrwać przeziębienie.
UsuńJa coraz łaskawszym okiem patrzę na tego rodzaju literaturę, dlatego nie mówię "nie".
OdpowiedzUsuńMoże kiedyś sięgnę :) Zwłaszcza, że fabuła i Twoja recenzja zachęcająca! ^^
OdpowiedzUsuńJa MUSZĘ to przeczytać po Twojej recenzji. Koniecznie! :)
OdpowiedzUsuńTeż mi się podobało. Książka jest bardzo wciągająca, intryga faktycznie trochę nieprawdopodobna, ale i tak świetna ;)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że tak dobra, bo ją mam i na pewno przeczytam
OdpowiedzUsuń