Co robi słomiana wdowa?

Słomiana wdowa, rzecz jasna, wałęsa się po bibliotekach. W planach ma tylko oddanie książek, ale jej stęsknione serce potrzebuje pociechy, więc od wejścia rzuca się na półkę z nowościami, co wywołuje u niej natychmiast nader przyjemny skok poziomu endorfiny i ogólnej ekscytacji. Nie baczy na to, że podobny numer wykręciła w zeszłym tygodniu (znaczy, recydywa), przy okazji wizyty w innej bibliotece, w celu jak wyżej, co skończyło się również jak wyżej, aczkolwiek wtedy nawet nie miała żadnego usprawiedliwienia. Udało jej się także wyrzucić z pamięci fakt, że w domu czeka już nieco pozycji pożyczonych (od koleżanek), które tłoczą się na półce, niecierpliwie przytupując stronami i wymownie zerkając w kalendarz.

W ten sposób utworzyła (ta wdowa) pocieszaczowy stosik, na widok którego każde zziębnięte serce mola rozgrzeje sie natychmiast:

 

Serce świata Bakera jest przyjemnie grube i o prawdziwej egzotycznej podróży w poszukiwaniu mitycznej krainy, co brzmi wystarczająco kusząco. Brooklyn Tobina przyciągnął mnie tematem emigracji do Stanów, na co mam chęć po świetnej "Wyspie klucz". Do Axelsson nie planowałam tak szybko wracać, ale Ta którą nigdy nie byłam stała na półce bibliotecznej taka biedna, opuszczona, nie miałam serca zostawić - to wzięłam ;) Na Zapach cedru MacDonald czaję się od dawna. Grzędowicza Pan Lodowego Ogrodu - miałam sobie najpierw przypomnieć tom pierwszy, bo czytałam go kilka lat temu, ale pierwszego nie było, a taka dzielna nie byłam, żeby się wstrzymać i drugiego nie brać. Burza z krańców ziemi to kolejny skandynawski kryminał, o którym czytałam m.in. tu (pozdrawiam :) ). Dziecko w czasie wyrwałam koleżance, bo czytam właśnie "Pokutę" i jestem tak zachwycona, że zamierzam poznać wszystko, co McEwan napisał. Mendozy Niezwykła podróż Pomponiusza Flatusa - bo uwielbiam jego trylogię, a niczego więcej dotąd nie czytałam. Zugzwang Bennetta jest kryminałem czy też thrillerem, rozgrywającym się w Rosji w 1914 r., co może być pewną odskocznią od nadmiaru Skandynawii. Tokarczuk Gra na wielu bębenkach - kto czytał mój post o Biegunach, ten wie. Kolejny skandynawski kryminał Mężczyzna na balkonie - już zrecenzowany. A na koniec, jak wisienka na torcie czerwieni się zwariowana książka dla dzieci, czyli 35 maja Kastnera.

Następnie przez cały słomiany tydzień, niestety intensywnie wypełniony pracą, pocieszałam się klasyka dziecięcą w postaci książki Kastnera na przemian z ekranizacjami Prachetta (o których niedługo napiszę), czyli nie robiłam nic poważnego poza tym, że poważnie tęskniłam.

Obecnie stosik pokrywa się kurzem w kącie, ja piekę ciasto czekoladowe na powrót Lubego, a jutro, zamiast delektować się jego ramionami, wstaję o świcie i wypuszczam się do stolicy uczyć się śpiewu białego (co może być wyzwaniem, jako że ostatnio śpiewałam jakieś 15 lat temu - trzymajcie kciuki za mnie i za tych, co mnie będą musieli słuchać). Warsztaty trwają cały weekend, więc chyba sobie nie poczytam...